Maðurinn með ljáinn: 4. hluti - Ósætti á Eye heimilinu

Þegar við skildum síðast við Eye fjölskylduna var maðurinn með ljáinn nýmættur á nýja heimilið sitt hjá Eye fjölskyldunni, Zoey til skelfingar. Fyrr um kvöldið hafði Geoffrey Landgraab gengið inn á manninn með ljáinn að kyssa Nancy Landgraab.

Þegar Zoey sá manninn með ljáinn nálgast langaði hana helst að öskra og hlaupa burt, en hún gerði það ekki. Hún tók upp Eye, sem grét ennþá hástöfum, og fylgdist með manninum með ljáinn ganga að dyrum húsins. Hún leit á Zach, reið á svipin, en hún kom ekki upp orði. Maðurinn með ljáinn gekk inn. Hann byrjaði að heilsa Zoey og Eye en áður en hann gat klárað gekk Zoey þögul upp stigann með Eye, inn í svefnherbergi og lokaði á eftir sér. Zach og maðurinn með ljáinn stóðu tveir eftir í anddyrinu.

„Ertu viss um að það sé í lagi að ég sé hérna?” spurði maðurinn með ljáinn.

„Já, auðvitað!” svaraði Zach. „Þetta kom Zoey bara smá á óvart, en hún mun jafna sig, ég er viss um það. Ég veit að ykkur mun koma vel saman, það er ekki spurning um það. Leyfum henni bara að melta þetta í nótt og spjöllum róleg saman á morgun.”

„Æji ég veit ekki alveg með þetta…”

„Ekkert svona! Komdu ég skal sýna þér hvar stofan er og svona, þú munt sofa þar í nótt og svo getum við reynt að finna einhverja betri lausn á morgun.”

„Ég sef ekki.” sagði maðurinn með ljáinn.

„Já… já, auðvitað alveg rétt. Jæja þú mátt alla vega vera í stofunni og hanga í nótt ef þú vilt. Þú mátt gera það sem þú vilt, þú býrð hérna núna!”

Maðurinn með ljáinn þakkaði Zach fyrir að vera svona hlýlegur við sig. Zach óskaði honum góða nótt og fór upp. Maðurinn með ljáinn settist í sófann og sat þar í alla nótt, hugsandi. Honum leið örlítið óþægilega með þetta fyrirkomulag, honum langaði alls ekki að Zoey líkaði illa við sig. Hann hugsaði líka til Nancy og Geoffrey, hann saknaði Nancy. Þessa nótt óskaði hann þess að hann gæti bara farið að sofa, þessar tilfinningar voru að buga hann.

Þegar Zach kom upp í svefnherbergi svaf Eye í rimlarúminu sínu og Zoey lá uppi í rúmi. Hann vissi að hún væri samt ekki sofandi.

„Zoey?” hvíslaði Zach. Hún svaraði ekki. „Zoey, ég veit þetta er erfitt núna. En þetta verður allt í lagi, ég lofa því. Á morgun muntu skilja, við getum rætt þetta saman í rólegheitunum”.

Hann lagðist upp í rúm við hlið hennar og sofnaði. Zoey gekk ekki eins vel að sofna og honum. Hún lá heillengi, hugsi og hrædd. Hún gat ekki trúað því að á akkúrat þessari stundu var maðurinn með ljáinn inni í stofunni hennar. Hana langaði að hlaupa niður og reka hann burt, en hún þorði því ekki, þetta var jú maðurinn með ljáinn, óttalegasta vera jarðar. Hann gæti bara myrt hana ef hún reyndi að gera eitthvað. Hún hugsaði. Hún varð að finna einhverja leið til að losna við hann og hún gat náttúrulega ekki ráðfært sig við Zach. Asninn Zach. Hvað í ósköpunum var hann að hugsa? Hann hlyti að vera að ganga í gegnum eitthvað. Þau gætu rætt það seinna, en fyrst, burt með manninn með ljáinn. Eftir margra klukkustunda íhugun var Zoey búin að móta áætlun. Hún var ekki alveg viss um að áætlunin myndi ganga, en hún varð að reyna. Hún þyrfti að þykjast kunna vel við hann og láta eins og allt væri í lagi til þess að þetta myndi ganga upp. Engan mátti gruna neitt. Engan mátti gruna að Zoey Eye ætlaði að myrða manninn með ljáinn…