fyndið myndband - minty biscuit

 

 

Maðurinn með ljáinn: 3. hluti - Ástin vaknar

Eins og tryggir lesendur muna skildum við síðast við manninn með ljáinn þegar hann var að eiga óvæn og skemmtileg samskipti við Nancy Landgraab. Samskiptin voru vinaleg og þau náðu vel saman, mjög vel.

Á meðan á samræðunum stóð áttaði maðurinn með ljáinn sig á því að hann var farinn að upplifa einhverjar nýjar tilfinningar sem hann hafði aldrei upplifað áður. Hann var með fiðring í maganum en gat með engu móti sett fingurinn á það sem olli þessu. Skyndilega fékk hann hugdettu, gæti það verið Nancy sem var að hafa þessi áhrif á hann? Hann gat ekki hætt að hugsa um hvað honum þótti hún skemmtileg og falleg. "Bíddu, getur það verið?" hugsaði maðurinn með ljáinn, "Getur verið að ég sé-nei, það getur ekki verið... ég er ekki fær um svoleiðis tilfinninga-" "Hvað ertu að hugsa?" Nancy kippti manninum með ljáinn aftur í raunveruleikann, "Ég sé að þú ert eitthvað utan við þig" sagði Nancy. Maðurinn með ljáinn ákvað að horfast í augu við tilfinningar sínar og berskjalda sig í fyrsta skipti á ævinni. "Nancy... ég veit ekki alveg hvernig ég á að segja þetta en... ég... ég er skotinn í þér." Nancy starði á hann, hún þagði um stund og hvíslaði svo "Mér líður eins gagnvart þér."

Maðurinn með ljáinn trúði þessu ekki, hann fylltist hamingju og tilfinningin gjörsamlega heltók hann. Nancy og maðurinn með ljáinn kysstust ástríðufullum kossi en einmitt á þeirri stundu gekk Geoffrey Landgraab, eiginmaður Nancy, inn í herbergið. Hann trúði ekki sínum eigin augum, hvernig gat Nancy gert honum þetta? Og með manninum með ljáinn af öllum! Hann brotnaði niður og grét á gólfinu. Nancy og maðurinn með ljáinn fengu hvort um sig sting í magann úr samviskubiti og maðurinn með ljáinn þótti það best að hann færi heim til sín. Hann gerði sér fulla grein fyrir því að Nancy og Geoffrey þyrftu að ræða saman og maðurinn með ljáinn vildi gefa þeim nóg pláss til þess.

Maðurinn með ljáinn tók taxa á nýja heimilið sitt sem hann var að fara að deila með nýju fjölskyldunni sinni, Zach, Zoey og Spy. Á leiðinni hringsnerust hugsanir í hausnum á honum. Hann var spenntur og miður sín samtímis. Myndu hlutirnir þróast hjá honum og Nancy eða myndi hún halda í hjónabandið sitt með Geoffrey? Myndi manninum með ljáinn koma vel saman við nýju fjölskylduna sína? hvernig mun maðurinn með ljáinn takast á við allar þessar tilfinningar? Þessu verður öllu gert ljóst í næsta og síðasta hluta þessarar sögu.

 

 

Guinness mílan uppfærsla

Hæ hæ allir bloggvinir, eins og þið lásuð á föstudaginn fór ég í leiðangur að drekka átta Guinness bjóra á átta börum. Við byrjuðum á Dubliner þar sem bjórinn var svona 6/10 og stemningin var ekki minn tebolli, mjög hávær tónlist og þau spiluðu bara skrítin remix af tónlist frá svona 2010, til dæmis var eitt remix af Pumped Up Kicks.

Næst var leiðinni heitið á The Drunk Rabbit og þar þótti mér yndislegt að vera. Þar var trúbador að spila tónlist en ég skal segja ykkur það að þetta var enginn venjulegur trúbador sem spilar á gítar og syngur, þessi spilaði á fiðlu. Guinnessinn var líka töluvert betri á Drunk Rabbit, kannski svona 8/10 en ég viðurkenni það að þrátt fyrir að þetta var bara Guinness númer 2 af 8 þá var ég strax farin að eiga erfitt. Maginn var farinn að fyllast en ég kláraði nú samt bjórinn og við héldum á næsta stað; English Pub.

Stemningin þar kom mér skemmtilega á óvart, þar var hefðbundinn trúbbi að spila og orkan inni á barnum var hlý og góð. Hér fékk ég mér þriðja Guinnessinn en í þetta skipti fékk ég Kristján til að aðstoða mig aðeins við að klára hann. Stundum þykir mér auðvelt að drekka Guinness og mikið af honum en svo var ekki þetta kvöld. Kannski ef ég hefði bara haft aðeins meiri tíma þá hefði þetta verið aðeins auðveldara. En mílan bíður ekki eftir neinum og nú var förinni heitið á Danska.

Ég ákvað á leiðinni að fá mér ekki Guinness þar, ég ætlaði að taka pásu, en áður en ég vissi var ég komin á barinn, pantandi Guinness sem ég fékk svo í Gull glasi... Konan sem afgreiddi mig afsakaði þetta, hún sagði að það væri metsala í Guinness hjá þeim þetta kvöld svo það voru ekki til nein fleiri Guinness glös. Þegar hún tjáði mér þetta fylltist ég stollti frekar en gremju og hélt út til þess að drekka bjórinn minn. Nú var hópur þátttakanda orðinn töluvert stærri, ég myndi segja að þarna vorum við orðin um það bil 30 manns. 30 manns með 30 Guinnessa. Á þessum tímapunkti var ég orðin aðeins of ölvuð til þess að dæma gæði bjórsins, eina sem ég gat hugsað um var hvernig ég ætti að klára hann án þess að kasta upp. Ég var allt of södd. Á einhverjum tímapunkti fór ég á klósettið sem er ekki frá sögu færandi en mig langaði nú samt að vekja athygli á því hversu léleg klósettin eru á Danska barnum. Þar er eitt klósett fyrir konur og FIMM pissuskálar fyrir karla. Og það er líka mjög mikil pissulykt þarna oj barasta. En jæja ég náði ekki að klára bjórinn minn hér, ég tók hann samt með mér í Gull glasinu og drakk á meðan við gengum á Ölstofuna.

Nú var ég sko algjörlega á því að ég ætlaði EKKI að fá mér annan Guinness, ég bara gat það ekki, en viti menn, það fyrsta sem ég sá þegar ég gekk inn á barinn var pabbi minn, með útréttan handlegg, réttandi mér Guinnessinn sem hann hafði keypt fyrir mig rétt í þessu. Hvað gat ég gert? Ég varð að drekka hann. Það var mjög gaman á Ölstofunni og hópur Guinness drekkanda var orðinn ennþá stærri. Við vorum öll saman í liði. Jú, það var erfitt að drekka svona mikinn Guinness svona hratt, en við vorum öll saman í þessu. Eftir ákveðin erfiði náði ég nokkurn veginn að klára bjórinn minn, ég skildi bara smá eftir í botninum eins og ríkt miðaldra fólk gerir alltaf. Nú fórum við á Lebowski.

Ég fór reyndar aldrei inn á Lebowski. Ég sat í tröppunum hinu megin við barinn og drakk dósabjór (lager ekki Guinness...) með Írisi. Ég bara gat engan veginn meiri Guinness. Við sátum og spjölluðum og pissuðum. Þetta var pásan sem ég þurfti. Næst var Irishman.

Nú var ég algjörlega búin að kúpla mig úr mílunni og fékk mér vatnsglas. Það var samt yndislegt á Irishman, tveir trúbbar og svaka stuð. Þrátt fyrir það var ég farin að finna á mér að mig langaði bráðum heim. Ég þorði samt ekki að segja neitt, mig langaði alveg að þrauka og komast alla vega á alla staðina þótt ég fengi mér ekki bjór. En þá komu Kristján og pabbi til mín og stungu upp á að fara í taxa heim. Ég þurfti enga sannfæringu. Við stoppuðum næsta taxa og brunuðum heim. Íris og Kjartan komu með okkur og fóru út í Garðabæ á leiðinni.

Þegar ég kom heim var ég sátt. Ég hafði gert mitt allra besta og ég hafði verið trú sjálfri mér. Ég er ekki leið að ég náði ekki að drekka átta Guinnessa á átta stöðum. Ég drakk um það bil fimm Guinnessa á fimm stöðum og mér finnst það mjög flott. Og líka ég græddi geggjað glas sem ég get notað í skólanum undir vatn.

 

Kveðja Ísabella

 

P.s. Ég var að komast að því að það er hægt að fá Sims 3 frítt á mac!!! Spilaði fullt í gær og gellan mín lenti í ýmsum ævintýrum sem ég mun kannski segja ykkur bloggvinum frá bráðum